Od Anchora cd. Lorcana

- Nie wiem, czy kiedykolwiek przyzwyczaję się do tego odpowiedzialnego Lorcana. - Obserwowałem radosnego Crowa, nalewając alkohol.

- Muszę dawać mu dobry przykład. 

- Jeśli chcesz, żeby miał dobry przykład, może powinieneś częściej zostawiać go z Renną. 

- Nie aż tak dobry! - zaśmiał się. - Poza tym czeka mnie jeszcze trening z małą.

- Z małą? - powtórzyłem powoli. - Czy wy sobie zrobiliście kolejne dziecko “na zgodę”?

- To byłoby bardzo wiarygodne. - Udał, że przez chwilę się nad tym zastanawia. - Ale nie. Znalazłem ją w Nowym Jorku.

- I przywiozłeś tu? - Lorcan przygarniający dziecko był chyba jeszcze bardziej abstrakcyjną wizją niż Lorcan świecący dobrym przykładem.

- Tak wyszło. Muszę tylko dowiedzieć się czym tak właściwie jest. - Demon podrzucił Crowa kilka razy na kolanach. - Czemu Bee uparła się, żeby ćwiczyć dziś teleportację? 

- Chyba na wypadek gdyby Ren miała więcej sióstr. 

***

- Gdzie idziesz? - Bee zatrzymała się na schodach.

- Gdziekolwiek. - Wzruszyłem ramionami. - Z Lorim.

- Weźcie Tay, ktoś musi was pilnować.

- Hahaha.

- Annie, mówię serio! - Założyła ręce na piersi. - Z nią może nie wpadniecie na kolejny debilny pomysł.

- Myślimy o tej samej Tay? - Uniosłem brew, ale wyjąłem z kieszeni telefon i wybrałem numer czarownicy, włączając głośnik.

Nie odbierała na tyle długo, że zacząłem mieć nadzieję, że tym razem się uda. A potem… 

- Czego? - warknęła niezadowolona. 

- Ciebie też miło słyszeć. Co powiesz na zakupy? 

- Od kiedy chcesz chodzić ze mną na zakupy? - spytała nieco podejrzliwie. 

- Nie przyzwyczajaj się - rzuciłem, przewracając oczami.

- Jaki masz w tym biznes? - Dlaczego ten jeden raz nie mogła po prostu się zgodzić?

- Żaden. 

- An, nie pierdol. 

- To pomysł Bee - wyjaśniłem.

- Czyli idziemy kupować sukienki? - Chyba jednak jej się spodobało. 

- Ta. - Rozłączyłem się i spojrzałem na siostrę. - Zadowolona?

- Tak. - Bee uśmiechnęła się szeroko. - Bawcie się dobrze.

***

- Jeszcze raz, dlaczego jesteśmy w centrum handlowym z Taylor?

- Bee uznała, że ma nas pilnować.

Równocześnie spojrzeliśmy na Tay, która rozglądała się po sklepie nieco niezdecydowana.

- A czy ona o tym wie? - Lorcan wskazał podchodzącą do najbliższego stojaka Tay lekkim ruchem głowy.

- Nie jestem pewien. Ale nawet jeśli, to niedługo o tym zapomni.

Lorcan?
Podliczone